سه بايد اصلي – باورهاي نامعقول مضر

سه بايد اصلي – باورهاي نامعقول مضر
در طول روز ، هزاران فكر داريم كه برخي از آنها مشكلات هيجاني ايجاد مي كنند. اما كداميك از آنها را بايد تغير دهيم؟ آلبرت اليس، بنيانگذار رفتار درماني عقلاني هيجاني، باورهاي اصلي را كه مشكل هيجاني ايجاد مي كنند، مشخص كرده است. اجازه دهيد رايج ترين باورها و گفتگوهاي نامعقول اصلي را كه احساس بدبختي زيادي ايجاد مي كنند، بررسي كنيم.
سه بايد اصلي: گفتگوي نامعقول با خود
1. من بايد ….!
2. تو (او) بايد…!
3. دنيا و شرايط زندگي من بايد…!
پنج رابط داغ
رابطه بايدهاي اصلي با هيجانات
1. تقبيح و لعنت
آرزوي تنبيه و خراب كردن خود و ديگران . به عصباني شدن از خود و ديگران منتهي مي شود. «تو ، آدم پستي هستي» و «تو يك حرامزاده هستي» دو نمونه آن هستند.
2. نمي توانم تحملش كنم
نمي توانم ذره اي ناراحتي، اضطراب، عصبانيت يا افسردگي را تحمل كنم. اگر قرار است اين احساسات را داشته باشم، طاقت زندگي كردن و شاد بودن را نخواهم داشت. به هيچ وجه نمي خواهم ناراحت شوم. اين گفتگوي نامعقول با خود، به تحمل كم ناكامي منتهي مي شود.
3. افتضاح سازي
اين وضعيت از افتضاح هم افتضاح تر است. اين وضعيت، وحشتناك ، هولناك و افتضاح است. وحشتناك سازي، هولناك سازي و فاجعه سازي هم شبيه افتضاح سازي هستند.
4. من آدم بي ارزشی هستم
اصلاً آدم خوبي نيستم. از نتايج اين نوع طرز فكر و گفتگوي نامعقول با خود مي توانيم به خودپذيري كم اشاره كنيم. يك نمونه آن هم «من آدم خوبي نيستم يا من آدم گندي هستم» مي باشد.
5. هميشه و هرگز
او/ آن وضعيت هميشه همين طور خواهد بود و هرگز تغيير نخواهد كرد.